Нароўля — гэта не проста кропка на карце Гомельскай вобласці Беларусі. Гэта ціхі, утульны гарадок, што прытаіўся на маляўнічых берагах Прыпяці, чыя душа саткана са спакою рачных водаў, шэпту сасновых бароў. Гэта месца, дзе час нібы застыў, захоўваючы ў сабе адгалоскі багатай гісторыі і дзівосную прыгажосць прыроды.
Візітнай карткай горада, яго сэрцам і душой, бясспрэчна, з’яўляецца рака Прыпяць. Яна не проста цячэ побач — яна вызначае ўвесь рытм жыцця. Летам яе берагі ажываюць: смех купальшчыкаў, рыбацкія лодкі, што застылі на люстранай гладзі, і залацістыя пляжы, што вабяць да адпачынку. З набярэжнай адкрываецца захапляльная панарама на поймавыя лугі і бясконцыя лясы Палесся. Гэтая рака — і карміцелька, і натхняльніца, і галоўная прыродная славутасць.
Аднак у Нароўлі ёсць і свая «зямная» цвердзь — гісторыя. Немагчыма гаварыць пра горад, не ўзгадаўшы пра велічныя руіны сядзібы Горватаў. Гэтыя чырвонацагляныя аркі і сцены, парослыя плюшчом, — маўклівыя сведкі былой велічы. Калісьці тут кіпела жыццё, гучала музыка, паны і паненкі шпацыравалі па цяністых алеях парку. Сёння гэта месца валодае асаблівай, меланхалічнай прыгажосцю, што прымушае задумацца пра мімалётнасць і вечнасць. Парк вакол сядзібы — улюбёнае месца для прагулак, дзе мінулае гарманічна пераплятаецца з сучаснасцю. Сёння палац з’яўляецца важным турыстычным цэнтрам Нараўляншчыны, які ўвасабляе ў сабе веліч, гісторыю, мастацтва і прыродную прыгажосць. Ён прыцягвае людзей, якія цікавяцца гісторыяй, архітэктурай, прыродай. Прагулка па палацы і яго парку — гэта падарожжа ў мінулае, магчымасць адчуць дух эпохі, якая даўно мінула, але пакінула свае непаўторныя сляды. Гэта месца, якое абавязкова трэба наведаць, каб зразумець і адчуць сапраўдны дух гэтага чароўнага краю.
Але галоўнае багацце Нароўлі — гэта яе людзі. Гасцінныя, душэўныя, якія захоўваюць свае традыцыі. Тут няма мітусні мегаполісаў, затое ёсць час для нетаропкай размовы, для дапамогі суседу, для таго, каб шчыра ўсміхнуцца мінаку.
Сучасная Нароўля — гэта дагледжаны раённы цэнтр з развітой інфраструктурай. Але, нягледзячы на прагрэс, яна здолела захаваць сваю непаўторную аўру правінцыйнага зачаравання. Гэта горад, дзе можна запаволіцца, удыхнуць на поўныя грудзі свежае рачное паветра, паслухаць цішыню і зразумець, што сапраўдны скарб — гэта менавіта такія куткі спакою і гармоніі.
Такой уяўляецца Нароўля перад сваімі гасцямі: сціплая, але з вялізным сэрцам, якая захоўвае памяць стагоддзяў і дорыць адчуванне сапраўднага спакою.
Паліна Бараноўская
