Мы даведаліся ў жыхароў Нараўляншчыны, якую мову яны лічаць роднаю, а таксама абмеркавалі пытанні, звязаныя з двухмоўем.
Кристина ПЕТРОВСКАЯ, студентка:
— Родным считаю белорусский, но говорю на нем очень неуверенно. Это от того, что мало практики. Считаю, что преподаванию «мовы» в школе отводится слишком мало часов. Да, математика и английский важны, но не стоит забывать об истоках. Ведь язык — это не только слова, это культура, самобытность. То, что разительно отличает нас от других наций. Я за то, чтобы белорусский язык был в преимуществе.
Міхаіл ШАЎЧЭНКА, метадыст РДК:
— Для мяне беларуская мова — мае думкі. Яе я ведаю дасканала, вольна размаўляю. Так, у паўсядзённым жыцці больш выкарыстоўваю рускую. І на гэта ёсць свае абставіны. Большасць майго асяроддзя размаўляюць па-руску, афіцыйныя дакументы, ў асноўным, таксама даводзіцца запаўняць гэтаю моваю.
Я шчыра жадаю, каб беларускаю размаўляла як магчыма больш людзей, каб мы не страцілі спадчыну продкаў.
Анатоль АШТАПЕНКА, ветэран:
— Толькі беларуская — родная. Час ад часу з задавальненнем размаўляю па-беларуску. Яна мілагучная, адлюстроўвае прыгажасць нашай Беларусі.
Шкада, што сёння дзеці і моладзь мала яе ведаюць. Але ўсё залежыць толькі ад нас. Патрэбна зрабіць так, каб мы сутыкаліся з моваю штодзённа: дубляваць па-беларуску цэннікі ў крамах, аб’явы, меню ў кафэ і гэтак далей. Лічу, што дзве дзяржаўныя мовы — аптымальны варыянт.
Марьяна БИЛЫК, начальник ОТК завода гидроаппаратуры:
— Я — украинка, так что у меня родной — украинский. Живу в Беларуси уже семь лет. Белорусский язык понимаю, но говорить на нем не могу… А вот мой сын хорошо им владеет, белорусский дается ему гораздо легче русского. Белорусский и украинский очень похожи, много одинаковых слов.
Годы проживания в Беларуси понемногу стирают из моей памяти украинские слова. Ведь все вокруг говорят по-русски, я теперь даже думаю на русском языке.
Алеся ЛІТВІН, фота Віктара ПАЎЛАВА
